Vooral in de 70-er en 80-er jaren van de vorige eeuw kwamen veel fabrikanten met spiegel lenzen op de markt. Het licht werd dan via een primaire spiegel naar een secondaire spiegel gekaatst en vandaar naar het filmoppervlak. Het voordeel was dat je veel compactere telelenzen kon maken op die manier , maar het nadeel was dat de resolutie en het contrast sterk terug liepen in vergelijking met de conventionele telelenzen. Tevens vonden veel mensen het bokeh te druk met de vele donuts die tevoorschijn kwamen.

 Kwam heel goedkoop deze onbekende Makinon 400mm mirror lens tegen en dacht  laat ik hem eens uitproberen. Zou liever een Tamron 500mm of Nikon 500mm proberen, maar die zijn me te duur momenteel. Deze lens is mijn minst scherpe lens momenteel en qua contrast spijker ik het nodige bij in de nabewerking.

 Hieronder voorbeelden geschoten met deze lens.