Al
vanaf 1933 maakte Canon rangefinders waarbij je lenzen kon wisselen.
Volgens velen waren het Leica kopieen omdat ze dezelfde schroefmount
L39 gebruikte die Leica in het begin ook gebruikte. Ze bleven deze
rangefinders maken tot 1968 toen ze geheel overstapte op
Spiegelreflex cameras. In die tijd hadden ze wel 33 modellen
uitgebracht. Het grote verschil met een Leica uit die tijd zit hem
in de viewer. Bij de Leica stel je eerst scherp met de rangefinder
en daarna kijk je door een tweede viewer voor je uitsnede. Bij de
Canon zijn de zoeker en afstandsmeter geïntegreerd. Verder heeft
deze Canon een knop met 3 standen, één voor 50mm één voor een
uitvergroting wat overeenkomt met 100mm en nog verder uitvergroten
wat ongeveer overeenkomt met 135mm. Ideaal om nauwkeuriger scherp te
stellen. Voor groothoek zul je dus een externe viewer moeten
gebruiken. Deze camera komt uit +/- 1955 en ik kocht hem een tijd
geleden vanwege de mooie 50mm lens. Sinds kort probeerde ik een
rolletje en tot m'n verrassing deden de gordijnen en de sluiter het
nog redelijk goed. De negatieven scan ik in met de Plustek Optic
Film 8100. |