Al vanaf 1933 maakte Canon rangefinders waarbij je lenzen kon wisselen. Volgens velen waren het Leica kopieen omdat ze dezelfde schroefmount L39 gebruikte die Leica in het begin ook gebruikte. Ze bleven deze rangefinders maken tot 1968 toen ze geheel overstapte op Spiegelreflex cameras. In die tijd hadden ze wel 33 modellen uitgebracht. Het grote verschil met een Leica uit die tijd zit hem in de viewer. Bij de Leica stel je eerst scherp met de rangefinder en daarna kijk je door een tweede viewer voor je uitsnede. Bij de Canon zijn de zoeker en afstandsmeter geïntegreerd. Verder heeft deze Canon een knop met 3 standen, één voor 50mm één voor een uitvergroting wat overeenkomt met 100mm en nog verder uitvergroten wat ongeveer overeenkomt met 135mm. Ideaal om nauwkeuriger scherp te stellen. Voor groothoek zul je dus een externe viewer moeten gebruiken. Deze camera komt uit +/- 1955 en ik kocht hem een tijd geleden vanwege de mooie 50mm lens. Sinds kort probeerde ik een rolletje en tot m'n verrassing deden de gordijnen en de sluiter het nog redelijk goed. De negatieven scan ik in met de Plustek Optic Film 8100.